خصوصي داري گلم

ريحانه خوب

گاهي دنيا سخت مي شه

گاهي تمامي حجم دلتنگي دنيا رو ما بايد حمل كنيم

گاهي فقط بايد باشيم و به نظر مي رسه جايي براي خنده هامون نيست

گاهي....

حتي اين جور وقتام مي گذره

سخت مي گذره اما مي گذره

قلب و روحت پر مي شه آخرش از حس ناب گشايش

حس سخت تحمل

اما آخرش قلب خداست كه تو قلب تو مي تپه....

عزيزم روزگار با مشكلاتي كه سر راه ما قرار ميده به ما فرصت ميده تا خودمون رو محك بزنيم. تا صبر و توانمون رو بسنجيم و آبديده بشيم. حق داري كه گاهي كم بياري و خسته بشي و گله كني. با خدا حرف بزن. بهش گله كن. هيشكي بهتر از اون به حرفات گوش نميده و نميتونه كمكت كنه. اينطوري خالي ميشي و انرژي ميگيري.

ما نمي دونيم كه مشكلت چيه ريحانه جون ولي اميدوارم هر چي كه هست هر چه زودتر حل بشه و ديگه ناراحت نبينيمت

وقتي که ديگر نبود ،

من به بودنش نيازمند شدم.

وقتي که ديگر رفت ،

من در انتظار آمدنش نشستم.



وقتي که ديگر نمي توانست مرا دوست بدارد ،

من او را دوست داشتم.

وقتي که او تمام کرد ،

من شروع کردم .

وقتي او تمام شد ،

من آغاز شدم .

و چه سخت است تنها متولد شدن ،

مثل تنها زندگي کردن

مثل تنها مردن ...

ميدوني ريحانه جون من دقيقا نميدونم مشكلت چيه؟اما يه چيزي ميدونم خوب يا بد ميگذره.و مطمئن باش روزاي خوبي در انتظارته.فقط روزاي چيزاي خوب و اونايي كه آرزوي داشتنشو داري تمركز كن.خدا با ماست.اينو فراموش نكن

مشکلت چيه؟
چر تا اين اندازه دپرس شدي؟